New Zealand – The Northern Island

Na een paar uur op de boot, gevaren door Marlborough Sounds, kwamen we aan op het noordelijk deel van Nieuw Zeeland in Wellington. Onze eerste acties hier was het bezoeken van een aantal filmplekken van Lord of the Rings, zou je denken dat ze dat wel duidelijk aangeven... Niet dus!! Maar gelukkig met behulp van internet en een groep mensen van een movietour hebben we toch wat plekken gevonden. Namelijk de plek waar de hobbits van de weg afspringen en onder een boomstronk gaan zitten om zich te verstoppen voor de Black Riders (boomstronk was er niet eens.... beetje tegenvaller), plus het Ithilien kamp en de plek waar de een Black Rider op de weg staat. En we hebben zelfs de Black Rider in het echt gezien!!! Zie foto =).

Vervolgens zijn we de stad uitgereden om een supermooie plek langs het strand te vinden, hier hebben we dan ook overnacht. De volgende dag zijn we terug naar Wellington gegaan en hebben we het beroemde (gratiscch!!) museum Te Papa Tongarewa bezocht met de geschiedenis van het land, de Maori, de natuur en nog wat andere (ver van deze onderwerpen afwijkende) dingen. Overnacht hebben we in de tuinen van Isengard om de volgende dag Rivendell te bezoeken, het magisch elvenwoud. Hier heb ik in het koudste riviertje ooit gezwommen, werd uiteindelijk met heel veel tegenzin gevolgd door Lars (zeer kort). Duurde wel even voordat we weer opgewarmd waren, zelfs al was het nog zo lekker warm in het zonnetje! We zijn toen verder gereden naar de andere kant van het eiland, een klein plaatsje genaamd Castle Point waar een mooie vuurtoren stond. Daar overnacht en de volgende dag met een ijsje in de hand naar Mount Bruce Wildlife park. Daar hebben we eindelijk de kiwi gezien! En nog een heel aantal andere native vogels. Geeindigd die dag zijn we weer bij  het strand (onze favoriete plek, so it seems), alleen dan aan de westkant van het eiland. Oftewel, die dag het hele eiland overgestoken!! 

Die ochtend zijn we lekker even op het strand gebleven en toen verder richting onze eerste vulkaan, Mount Egmont. Enorm wastie, ik geloof dat we hem al zagen vanaf ongeveer 150 km afstand!!  Op een hoogte van ongeveer 1,5 km zat een skipiste.. of ten minste, dat zeiden de bordjes. Wij waren er niet helemaal over uit waar ze nou konden skieen, zelfs al lag er sneeuw. Anywayz, de parkeerplaats was een perfecte plek voor ons om te kamperen. Enorm mooi uitzicht over de vallei en over de top van de vulkaan. Na deze eerste vulkaan hadden wij het goed te pakken en zijn we naar het midden van het land gereden waar drie vulkanen bij elkaar stonden binnen een national park, Tongariro National Park. Daar wilden we graag een goeie hike doen, dus die dag informatie opgezocht. Nog even een mooi watervalletje bezocht en vervolgens gekampeerd op een DOC campsite (Department of Conservation, supercheape basic campsites). De volgende dag, 1 maart, was één van de beste dagen van onze hele reis. Een dagwandeling over deTongariro Crossing. Oftewel, een bezoekje aan Mount Doom (Lord of the Rings, voor de mensen die het niet kennen) en de omgeving. Een hele bijzondere, op zijn eigen manier mooie, omgeving aangezien het gehele gebied vulkanisch is. Er was een enorme rode krater (waar ook een enorme stank vanaf kwam) en 3 hele heldere blauwe meren, zo blauw gemaakt door bacterien die alleen in dit gebied leven. Maar de vulkaan zelf was toch wel echt het hoogtepunt van deze enorm lange wandeltocht J. Vervolgens hebben we de dag afgesloten langs Lake Taupo, heerlijk  na zo’n bezwete tocht het meer in springen en al het stof eraf spoelen en ook nog eens een enorm mooie zonsondergang erbij. Oftewel, perfect!!

De volgende dag zijn we naar Taupo gereden. Daar hebben we eerst de Huka falls bezocht en vervolgens een gebied dat heette Craters of the Moon. Dit is een geothermisch gebied waarbij hete dampen uit de aarde vrij komen vanuit kraters, of bubbelend modder. Ruikt ook al zo lekker daar, naar zwavel! Van een aardige Duitser hadden we nog een zeer goede tip gekregen, namelijk ten eerste een gratis hotspring in Taupo, langs de rivier, dus zodra je dichter naar de rivier bewoog werd het water ijskoud en dichter naar de hotspring (in de vorm van een miniwatervalletje), werd het superheet. Ten tweede, een gratis camping ook in Taupo, dus daar lekker overnacht. Klein probleempje de volgende ochtend, de accu leeg. Geen flauw idee hoe, aangezien er geen lichten aanstonden niks. Maar goed, wij op zoek naar mensen op de camping die ons konden helpen (vooral zoeken naar 4wheel drives oid). Uiteindelijk echt vlak voordat het koppel wegreed, motor al gestart, heeft Lars een iets ouder Nieuw Zeelands koppel, Peter en Sue, aangesproken, nadat ik riep, misschien hen!! En ja hoor, ze hadden geen startkabels, maar Peter was toevallig wel handig met auto’s. Ik nog op zoek naar iemand anders met startkabels, uiteindelijk iemand gevonden, maar toen had Peter de auto al gestart met zijn eigen accu en onze accu er weer opnieuw ingedaan. Nja, dat duurde wel even, dus we waren een beetje aan het kletsen. Echte reizigers waren het, kwamen net terug van een 4 jarige reis, moesten nu maar weer eens geld gaan verdienen! En toevallig woonden ze in Auckland, dus als wij een adresje nodig hadden om te logeren, konden we hen altijd bellen. Ja tuurlijk hadden we dat! Een week niks te doen in Auckland voor het vliegtuig vertrekt. Vervolgens toen we weg reden werden we nog even gestopt door ze met de opmerking dat ze ook wel iets konden regelen voor dat raam, goedkoper dan ergens anders. Nou helemaal perfect toch!! Dus een zeer onwaarschijnlijk pechdingetje pakte zeer goed uit :D!

Na Taupo hebben we lekker wat kilometertjes gemaakt. Eerst zijn we naar Whakatane gereden om een trip te boeken naar White Island, die ging helaas niet door in verband met een te ruige zee (2 dagen achter elkaar). Volgende dag zijn we dus terug gereden naar Rotorua waar we naar de Thermal Village van de Maori zijn gegaan, Whakarewarewa. Toevallig waren we hier op Waitangi Day, de dag dat de Maori en de westerlingen een eerlijk verdrag hebben opgesteld. Oftewel een feestdag die uitbundig gevierd werd in deze Maori Village. We kregen een rondleiding door het dorp en hoe ze gebruik maakten van de natuurlijke thermische bronnen. Al het eten wat ze daar hebben word gestoomkookt of in het water gekookt, dit is zo gezond dat de gemiddelde sterfleeftijd boven de 100 ligt in het dorp (ongeveer 25 gezinnen). Ze hebben een publiek bad, degene die als laatste erin zit, moet zorgen dat het voor die avond of volgende ochtend weer schoon is. En nog veel meer van dit soort leuke dingetjes. Maar wat wij het allerleukste vonden was het traditionale zingen en dansen van de maori. Eerst al tijdens het welkom (wat alleen word uitgevoerd op Waitangi Day) en later in de middag nog 1 met traditionele kledij erbij. En hierbij heeft Lars ook nog even mee gedaan! Zoals jullie misschien wel kunnen raden, kon hij het beste maori hoofd trekken van allemaal (zelfs van de maori zelf!!).

Op 7 februari konden we dan eindelijk de White Island trip doen. White Island is de enige actieve zeevulkaan van Nieuw Zeeland, het mooie is dat alleen de krater (het actieve deel) boven water komt, dus dat je niet  hoeft te klimmen om er iets van te zien! Op deze vulkaan werd vroeger sulfur gemijnt, maar dat werd te gevaarlijk en het milieu is zo zuur dat dit niet erg bevordelijk is voor werkomstandigheden. De gidsen vertelden dat ze elke 3 weken hun rugtassen konden vervangen. Nou heb je daar helemaal niks van door als je daar rondloopt. Af en toe moesten we het gasmasker wel even opzetten, omdat er een wolk zure stoom langs kwam! En bij de kraters zat overal geel, van het sulfur. Kortom, het was echt een enorm leuke, coole trip. Iets wat je niet vaak ergens tegen komt, een bezoekje aan een actieve vulkaan. Dus achteraf blij dat we toch die drie dagen gewacht hebben erop (en daardoor wat meer kilometertjes gemaakt). Oh ja, en op de terugweg kwamen nog een hele groep dolfijnen tegen, de Gewone Dolfijn, die gezellig met onze boot mee gingen zwemmen.

Nou het lijkt wel alsof we alle supervette dingen voor deze periode bewaard hebben, want we zijn diezelfde dag nog terug gereden naar Taupo om vervolgens de dag erna te gaan skydiven boven het meer!! Enorm mooie dag uitgekozen, helder met uitzicht over het meer en de vulkanen van Tongariro National Park in de verte. Daar gingen we het ienieminievliegtuigje in, Lars als laatste erin, wat betekent dat hij er als eerste uit moest. Nou hadtie al gezegd dat hij dat ook wilde, maar ik zag hem wel een klein beetje terug krabbelen toen daar zo opgepropt op het randje van het vliegtuig moest zitten. En toen waren we ineens op 4 km hoogte, werd de vliegtuigdeur geopend (nog geen 5 cm afstand van Lars) en moestie eruit! We zaten natuurlijk wel vast aan iemand hoor. Anyway, zag ik Lars daar zo heerlijk op de rand zitten (hij keek wel een beetje benauwd), 1 keer met de ogen knipperen en toen wastie weg! En toen  was het mijn beurt. Krijg je in je oor te horen dat je even op de rand moet gaan zitten en je benen over de rand moet doen... Ja hoor, dat doe ik wel even lekker vrijwillig, uit een vliegtuig hangen. Haha, nee het was echt heel erg vet. Het ene moment zit je ‘veilig’ in het vliegtuig, het volgende moment voel je je zo vrij als een vogel en vlieg je 45 seconden in vrije val naar beneden. En zo voelt het echt, als vliegen. Echt een enorm mooi uitzicht, op 5000 feet gaat vervolgens de parachute uit en ga je iets minder comfortabel richting de grond en land je 5 minuten later op je billen op de grond! Rest van de middag nog lekker gechillt langs Lake Taupo en vervolgens verder gereden richting Waitomo. De volgende dag hebben we ’s ochtends de Waitomo Caves bezocht, het bijzonder aan deze grotten is dat er enorm veel gloeiwormen zitten. Dus door de grot heen met een bootje en boven je hoofd een sterrenhemel aan gloeipuntjes, betoverend was het (zodra alle andere toeristen een beetje hun mond hielden =p). Grot uit en op weg naar onze volgende bestemming, hier keek vooral Lars al heel lang naar uit, Hobbiton!! Nou en wat was dat geweldig, eerst schrokken we nogal van de prijs voor de tour, maar ja, we waren er nou eenmaal, dus doen dan maar. En ik kan je vertellen, we vonden het volop het geld waard. Alles was precies zoals je in de film ziet, elk klein bloemetje of brievenbusje en het hele gevoel wat je er krijgt van vrolijkheid en gezelligheid. Nou hadden we ook wel geluk dat er een strak blauwe lucht was, maar echt super super leuk! We kregen er zelfs een speciaal gebrouwen ale, cider of gingerbeer in de The Green Dragon. Deze vrolijke en volle dag is geeindigd met een aardig endje rijden naar Coromondal Peninsula waar we gratis langs een riviertje gekampeerd hebben (Lars moest erg nodig poepen, maar we wilden dit plekje niet opgeven, dus heeft maar een paar stenen gestapeld en lekker ff wild gepoept!!).

Coromondal Peninsula heeft wat mooie stranden en zo zijn wij de volgende dag terecht gekomen op Cathedral Cove Beach. Eerst een wandeling van 40 minuten erheen, waarna je op een supermooi strand uitkomt. Daar lekker gechillt en ’s avonds verder gereden en op de parkeerplaats van een bootclub gekampeerd die heel vrijgevig hen toilet etc. met iedereen delen.

En toen was het tijd om onze auto te laten fixen, of tenminste, dat dachten we. Uiteindelijk zijn we Auckland ingereden en kregen we te horen dat het niet diezelfde dag nog kon, dus zijn we door Auckland heen gereden naar het Noorden. Daar hebben we gesnorkeld bij Goat Island en zijn we een klein stukje verder gereden (over een gravel road, waardoor een klein stukje een stuk langer lijkt) naar een camping bij Pakiri beach. Chille camping, dus hier lekker nog een dagje gebleven en de volgende ochtend zeer vroeg terug gereden naar Peters automaakshop! Huppakee, eerst raam laten fixen. Wij een stukje wandelen in dat gebied, zoals Peter het noemde, Fiji! Klopte wel een beetje, alleen maar Maori en Pacifische mensen, wel het stadsleven van Fiji ;). Vervolgens terug gelopen omdat we bedachten dat hij misschien ook wel de deur kon fixen. En ja hoor, uiteindelijk in plaats van de $1200 die we dachten dat het allemaal zou kosten, maar $590! Dat was een hele grote meevaller. En toen kregen we ook nog eens te horen dat we voor de rest van die week wel de auto van zijn bedrijf mochten lenen, werd anders toch niet gebruikt. Pfff, heerlijk. Die avond nog even een campingje opgezocht vlak buiten Auckland, een boerderij was het. Gekampeerd tussen de biggetjes, varkens en kalkoenen en de volgende ochtend de auto gefixt en wel ingeleverd. Ik kan je vertellen dat we die dag echt heel erg voorzichtig hebben gereden, zo bang waren we dat er misschien weer iets zou breken!

Helaas helaas zijn we vergeten de kilometerstand op te schrijven voor het inleveren van de auto, maar wel na het zuidereiland. Dit was al 4500 km, dus wij denken wel zo’n  10.000 km te hebben gereden in Nieuw-Zeeland, misschien ietsiepietsie minder.

Bij Peter hadden we de auto opgehaald en toen zijn we naar Fat Cat Ecohostel gegaan. Poeh en de dag dat we er aan kwamen dachten we, waar zijn we nou in hemelsnaam beland. Allemaal hippies en alles eco, dus eigen groentetuin en het zag er allemaal uit als een lekker bij elkaar geraapt zooitje. Dus de eerste dag voelden we ons niet echt op onze gemak. Toch nog vijf dagen gebleven en na gewend te hebben was het echt heeel erg leuk, 1 van de leukste hostels waar ik geweest ben! Gechillt en super leuk koppeltje uit Canada ontmoet. Die hebben we naar de Car fair gereden op zondag, ze waren net aangekomen en gingen bijna een jaar in Nieuw Zeeland reizen, dus hebben diezelfde dag nog een mooi busje gekocht die ze nog helemaal zelf konden inrichten. Zonder hen zijn we nog naar Kelly Tarlton Aquarium geweest, heel erg mooi aquarium, de eerste in de wereld met zo’n haaientunnel. En met Jenny en Justin zijn we naar Piha Beach geweest, een zwart strand. Wel even een klein bang momentje, we moesten door de bergen en de motor van onze geleende auto raakte nogal oververhit. Gestopt naast een restaurantje aan de top, we kwamen daar binnen met de vraag op onze lippen, maar de man was er al meer tegen gekomen en wist dat de motor oververhit was. Dus we hadden binnen een paar seconden een aantal flessen met koud water in ons handen. Dus daar even gewacht tot de motor was afgekoeld, supermooi uitzicht over Auckland vanaf de berg en toen konden we weer door! In het hostel had ik ook nog een klein schilderijtje gemaakt om aan Peter en Sue te geven voor hen hulp.

Na het hostelweekje hebben we nog een nachtje en dagje bij Peter en Sue gelogeerd. Auto afgeleverd en met hen lekker op het strand fish&chips gegeten. Echt heerlijk gezellig gepraat en thuis nog zelfgebakken brownies gegeten. Volgende dag moesten zij wel werken, maar hebben wij Digger de hond voor hen uitgelaten en om 3 uur kwam Peter ons oppikken en afzetten op het vliegveld. Ik zeg, een perfect einde van een perfecte trip in het supermooie Nieuw Zeeland.

Ps: excuses voor het lange verhaal!